wydarzenia

Na żywo na tarasie Goyki 3 Art Inkubatora i na stronie literackisopot.pl oraz jako podcasty na Spotify Goyki 3 on air.

W programie: rozmowy o literaturze, czytania fragmentów utworów literackich, dużo dobrej muzyki i nie tylko!

Projekt Protest Nadziei, zainicjowany przez Goyki 3 Art Inkubator, jest osobistą wypowiedzią artystek na temat wolności własnej, wolności wspólnej, wreszcie norm, których naruszanie budzi protest i wymaga artystycznej odpowiedzi. Artystki, podczas warsztatów prowadzonych przez Szare Wrony (Alicję Karską i Annę Witkowską), wykonały cykl indywidualnych sztandarów, będący odpowiedzią na podjęte w projekcie tematy.

Autorkami sztandarów są: Gosia Golińska, Alicja Karska, Diana Lenart,  Agata Nowosielska, Emilia Orzechowska, Grażyna Rigall, Anna Witkowska.

Instalacja Deasghnáth, co po polsku oznacza rytuał, będzie miała formę wielkiego banneru powieszonego na wieży willi Goyki 3 Art Inkubator. Jane Butler została zaproszona przez kuratorkę Kasię Sobczak do stworzenia tymczasowej pracy artystycznej odnoszącej się do miejsca, w którym znajduje się willa i otaczające ją tereny. Praktyka oparta na dogłębnych badaniach popchnęła ją w kierunku opowieści związanych z sopocką tradycją spotkań w celu uzdrowienia i przemiany poprzez słoną wodę lub kąpiel w zielonym lesie. Biorąc za punkt wyjścia ziemię i jej uzdrawiające moce, Butler pracuje obecnie nad tekstem, który zostanie napisany na banerze i wykorzystuje język irlandzki jako metaforę pozwalającą dostroić się do ziemi. Artystka opiera się na delikatności i łagodności w doborze materiałów oraz wykazuje głębokie współczucie dla indywidualnych doświadczeń, zachowując przy tym swego rodzaju obiektywne zdumienie nad obfitością, subtelnościami i tajemnicą ludzkiego doświadczenia i naszych rytuałów. To tymczasowe publiczne dzieło sztuki, poprzez strukturalne podparcie i okrycie wieży, będzie stanowiło monumentalny gest troski. Niezależnie od tego, czy Butler pracuje nad wielkoskalowymi zamówieniami publicznymi, czy też niewielkimi, kameralnymi dziełami sztuki, w swoich ekspansywnych i inteligentnych pracach odnosi się do sytuacji z najwyższą troską i empatią.

Na żywo na tarasie Goyki 3 Art Inkubatora i na stronie literackisopot.pl oraz jako podcasty na Spotify Goyki 3 on air.

W programie: rozmowy o literaturze, czytania fragmentów utworów literackich, dużo dobrej muzyki i nie tylko!

Projekt Protest Nadziei, zainicjowany przez Goyki 3 Art Inkubator, jest osobistą wypowiedzią artystek na temat wolności własnej, wolności wspólnej, wreszcie norm, których naruszanie budzi protest i wymaga artystycznej odpowiedzi. Artystki, podczas warsztatów prowadzonych przez Szare Wrony (Alicję Karską i Annę Witkowską), wykonały cykl indywidualnych sztandarów, będący odpowiedzią na podjęte w projekcie tematy.

Autorkami sztandarów są: Gosia Golińska, Alicja Karska, Diana Lenart,  Agata Nowosielska, Emilia Orzechowska, Grażyna Rigall, Anna Witkowska.

Instalacja Deasghnáth, co po polsku oznacza rytuał, będzie miała formę wielkiego banneru powieszonego na wieży willi Goyki 3 Art Inkubator. Jane Butler została zaproszona przez kuratorkę Kasię Sobczak do stworzenia tymczasowej pracy artystycznej odnoszącej się do miejsca, w którym znajduje się willa i otaczające ją tereny. Praktyka oparta na dogłębnych badaniach popchnęła ją w kierunku opowieści związanych z sopocką tradycją spotkań w celu uzdrowienia i przemiany poprzez słoną wodę lub kąpiel w zielonym lesie. Biorąc za punkt wyjścia ziemię i jej uzdrawiające moce, Butler pracuje obecnie nad tekstem, który zostanie napisany na banerze i wykorzystuje język irlandzki jako metaforę pozwalającą dostroić się do ziemi. Artystka opiera się na delikatności i łagodności w doborze materiałów oraz wykazuje głębokie współczucie dla indywidualnych doświadczeń, zachowując przy tym swego rodzaju obiektywne zdumienie nad obfitością, subtelnościami i tajemnicą ludzkiego doświadczenia i naszych rytuałów. To tymczasowe publiczne dzieło sztuki, poprzez strukturalne podparcie i okrycie wieży, będzie stanowiło monumentalny gest troski. Niezależnie od tego, czy Butler pracuje nad wielkoskalowymi zamówieniami publicznymi, czy też niewielkimi, kameralnymi dziełami sztuki, w swoich ekspansywnych i inteligentnych pracach odnosi się do sytuacji z najwyższą troską i empatią.

Na żywo na tarasie Goyki 3 Art Inkubatora i na stronie literackisopot.pl oraz jako podcasty na Spotify Goyki 3 on air.

W programie: rozmowy o literaturze, czytania fragmentów utworów literackich, dużo dobrej muzyki i nie tylko!

Projekt Protest Nadziei, zainicjowany przez Goyki 3 Art Inkubator, jest osobistą wypowiedzią artystek na temat wolności własnej, wolności wspólnej, wreszcie norm, których naruszanie budzi protest i wymaga artystycznej odpowiedzi. Artystki, podczas warsztatów prowadzonych przez Szare Wrony (Alicję Karską i Annę Witkowską), wykonały cykl indywidualnych sztandarów, będący odpowiedzią na podjęte w projekcie tematy.

Autorkami sztandarów są: Gosia Golińska, Alicja Karska, Diana Lenart,  Agata Nowosielska, Emilia Orzechowska, Grażyna Rigall, Anna Witkowska.

Instalacja Deasghnáth, co po polsku oznacza rytuał, będzie miała formę wielkiego banneru powieszonego na wieży willi Goyki 3 Art Inkubator. Jane Butler została zaproszona przez kuratorkę Kasię Sobczak do stworzenia tymczasowej pracy artystycznej odnoszącej się do miejsca, w którym znajduje się willa i otaczające ją tereny. Praktyka oparta na dogłębnych badaniach popchnęła ją w kierunku opowieści związanych z sopocką tradycją spotkań w celu uzdrowienia i przemiany poprzez słoną wodę lub kąpiel w zielonym lesie. Biorąc za punkt wyjścia ziemię i jej uzdrawiające moce, Butler pracuje obecnie nad tekstem, który zostanie napisany na banerze i wykorzystuje język irlandzki jako metaforę pozwalającą dostroić się do ziemi. Artystka opiera się na delikatności i łagodności w doborze materiałów oraz wykazuje głębokie współczucie dla indywidualnych doświadczeń, zachowując przy tym swego rodzaju obiektywne zdumienie nad obfitością, subtelnościami i tajemnicą ludzkiego doświadczenia i naszych rytuałów. To tymczasowe publiczne dzieło sztuki, poprzez strukturalne podparcie i okrycie wieży, będzie stanowiło monumentalny gest troski. Niezależnie od tego, czy Butler pracuje nad wielkoskalowymi zamówieniami publicznymi, czy też niewielkimi, kameralnymi dziełami sztuki, w swoich ekspansywnych i inteligentnych pracach odnosi się do sytuacji z najwyższą troską i empatią.

Projekt Protest Nadziei, zainicjowany przez Goyki 3 Art Inkubator, jest osobistą wypowiedzią artystek na temat wolności własnej, wolności wspólnej, wreszcie norm, których naruszanie budzi protest i wymaga artystycznej odpowiedzi. Artystki, podczas warsztatów prowadzonych przez Szare Wrony (Alicję Karską i Annę Witkowską), wykonały cykl indywidualnych sztandarów, będący odpowiedzią na podjęte w projekcie tematy.

Autorkami sztandarów są: Gosia Golińska, Alicja Karska, Diana Lenart,  Agata Nowosielska, Emilia Orzechowska, Grażyna Rigall, Anna Witkowska.

Na żywo na tarasie Goyki 3 Art Inkubatora i na stronie literackisopot.pl oraz jako podcasty na Spotify Goyki 3 on air.

W programie: rozmowy o literaturze, czytania fragmentów utworów literackich, dużo dobrej muzyki i nie tylko!

Instalacja Deasghnáth, co po polsku oznacza rytuał, będzie miała formę wielkiego banneru powieszonego na wieży willi Goyki 3 Art Inkubator. Jane Butler została zaproszona przez kuratorkę Kasię Sobczak do stworzenia tymczasowej pracy artystycznej odnoszącej się do miejsca, w którym znajduje się willa i otaczające ją tereny. Praktyka oparta na dogłębnych badaniach popchnęła ją w kierunku opowieści związanych z sopocką tradycją spotkań w celu uzdrowienia i przemiany poprzez słoną wodę lub kąpiel w zielonym lesie. Biorąc za punkt wyjścia ziemię i jej uzdrawiające moce, Butler pracuje obecnie nad tekstem, który zostanie napisany na banerze i wykorzystuje język irlandzki jako metaforę pozwalającą dostroić się do ziemi. Artystka opiera się na delikatności i łagodności w doborze materiałów oraz wykazuje głębokie współczucie dla indywidualnych doświadczeń, zachowując przy tym swego rodzaju obiektywne zdumienie nad obfitością, subtelnościami i tajemnicą ludzkiego doświadczenia i naszych rytuałów. To tymczasowe publiczne dzieło sztuki, poprzez strukturalne podparcie i okrycie wieży, będzie stanowiło monumentalny gest troski. Niezależnie od tego, czy Butler pracuje nad wielkoskalowymi zamówieniami publicznymi, czy też niewielkimi, kameralnymi dziełami sztuki, w swoich ekspansywnych i inteligentnych pracach odnosi się do sytuacji z najwyższą troską i empatią.

• Biblioteka Sopocka, Muzeum Sopotu
• Centrum Architektury + Radio Architektura
• Centrala - Mądre Komiksy
• Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
• Goyki 3 Art Inkubator
• Grupa Wydawnicza Relacja
• Księgarnie Świat Książki
• Krytyka Polityczna
• Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku
• Przytulas Przytul Książkę
• Świadomi Wydawcy
• Tajfuny
• Timof Comics
• Tu się czyta – Buka, Format, Tako, Albus, Druganoga
• Wielka Litera
• Wydawnictwo Afera
• Wydawnictwo Agora
• Wydawnictwo Akapit Press
• Wydawnictwo Copernicus Center Press
• Wydawnictwo Czarne
• Wydawnictwo Debit
• Wydawnictwo Drzazgi
• Wydawnictwo Dwie Siostry
• Wydawnictwo Hokus-Pokus
• Wydawnictwo Kameleon
• Wydawnictwo Karakter
• Wydawnictwo Książkowe Klimaty
• Wydawnictwo Literackie
• Wydawnictwo Literatura
• Wydawnictwo Marginesy + Wydawnictwo Kropka
• Wydawnictwo Marpress
• Wydawnictwo Mięta
• Wydawnictwo Pauza
• Wydawnictwo Poznańskie
• Wydawnictwo Sonia Draga
• Wydawnictwo słowo/obraz terytoria
• Wydawnictwo Smak Słowa
• Wydawnictwo SQN
• Wydawnictwo Tashka
• Wydawnictwo W.A.B.
• Wydawnictwo Wytwórnia
• Wydawnictwo Zakamarki
• Wydawnictwo ZNAK
• Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma

Czy zwróciłeś/aś uwagę, że na festiwalach literackich nie ma czasu na czytanie? Specjalnie dla Ciebie #KoalicjaLetnichFestiwaliLiterackich daje uczestnikom poszczególnych festiwali czas wolny. Pomiędzy spotkaniami autorskimi weź własną książkę lub kup nową na Festiwalu, usiądź i zanurz się w lekturze.

Podziel się z innymi uczestnikami festiwalu miejscem, w którym zanurzyłeś się w lekturze dodając zdjęcie na social media #godzinaczytania.

• Biblioteka Sopocka, Muzeum Sopotu
• Centrum Architektury + Radio Architektura
• Centrala - Mądre Komiksy
• Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
• Goyki 3 Art Inkubator
• Grupa Wydawnicza Relacja
• Księgarnie Świat Książki
• Krytyka Polityczna
• Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku
• Przytulas Przytul Książkę
• Świadomi Wydawcy
• Tajfuny
• Timof Comics
• Tu się czyta – Buka, Format, Tako, Albus, Druganoga
• Wielka Litera
• Wydawnictwo Afera
• Wydawnictwo Agora
• Wydawnictwo Akapit Press
• Wydawnictwo Copernicus Center Press
• Wydawnictwo Czarne
• Wydawnictwo Debit
• Wydawnictwo Drzazgi
• Wydawnictwo Dwie Siostry
• Wydawnictwo Hokus-Pokus
• Wydawnictwo Kameleon
• Wydawnictwo Karakter
• Wydawnictwo Książkowe Klimaty
• Wydawnictwo Literackie
• Wydawnictwo Literatura
• Wydawnictwo Marginesy + Wydawnictwo Kropka
• Wydawnictwo Marpress
• Wydawnictwo Mięta
• Wydawnictwo Pauza
• Wydawnictwo Poznańskie
• Wydawnictwo Sonia Draga
• Wydawnictwo słowo/obraz terytoria
• Wydawnictwo Smak Słowa
• Wydawnictwo SQN
• Wydawnictwo Tashka
• Wydawnictwo W.A.B.
• Wydawnictwo Wytwórnia
• Wydawnictwo Zakamarki
• Wydawnictwo ZNAK
• Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma

Czy zwróciłeś/aś uwagę, że na festiwalach literackich nie ma czasu na czytanie? Specjalnie dla Ciebie #KoalicjaLetnichFestiwaliLiterackich daje uczestnikom poszczególnych festiwali czas wolny. Pomiędzy spotkaniami autorskimi weź własną książkę lub kup nową na Festiwalu, usiądź i zanurz się w lekturze.

Podziel się z innymi uczestnikami festiwalu miejscem, w którym zanurzyłeś się w lekturze dodając zdjęcie na social media #godzinaczytania.

• Biblioteka Sopocka, Muzeum Sopotu
• Centrum Architektury + Radio Architektura
• Centrala - Mądre Komiksy
• Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
• Goyki 3 Art Inkubator
• Grupa Wydawnicza Relacja
• Księgarnie Świat Książki
• Krytyka Polityczna
• Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku
• Przytulas Przytul Książkę
• Świadomi Wydawcy
• Tajfuny
• Timof Comics
• Tu się czyta – Buka, Format, Tako, Albus, Druganoga
• Wielka Litera
• Wydawnictwo Afera
• Wydawnictwo Agora
• Wydawnictwo Akapit Press
• Wydawnictwo Copernicus Center Press
• Wydawnictwo Czarne
• Wydawnictwo Debit
• Wydawnictwo Drzazgi
• Wydawnictwo Dwie Siostry
• Wydawnictwo Hokus-Pokus
• Wydawnictwo Kameleon
• Wydawnictwo Karakter
• Wydawnictwo Książkowe Klimaty
• Wydawnictwo Literackie
• Wydawnictwo Literatura
• Wydawnictwo Marginesy + Wydawnictwo Kropka
• Wydawnictwo Marpress
• Wydawnictwo Mięta
• Wydawnictwo Pauza
• Wydawnictwo Poznańskie
• Wydawnictwo Sonia Draga
• Wydawnictwo słowo/obraz terytoria
• Wydawnictwo Smak Słowa
• Wydawnictwo SQN
• Wydawnictwo Tashka
• Wydawnictwo W.A.B.
• Wydawnictwo Wytwórnia
• Wydawnictwo Zakamarki
• Wydawnictwo ZNAK
• Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma

Czy zwróciłeś/aś uwagę, że na festiwalach literackich nie ma czasu na czytanie? Specjalnie dla Ciebie #KoalicjaLetnichFestiwaliLiterackich daje uczestnikom poszczególnych festiwali czas wolny. Pomiędzy spotkaniami autorskimi weź własną książkę lub kup nową na Festiwalu, usiądź i zanurz się w lekturze.

Podziel się z innymi uczestnikami festiwalu miejscem, w którym zanurzyłeś się w lekturze dodając zdjęcie na social media #godzinaczytania.

Tłumaczki i tłumacze ze Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury będą dyżurować w czytelni Art Inkubatora podczas Literackiego Sopotu 20 sierpnia w godzinach 11.00-18.00. Podczas dyżurów chętnie podzielą się wiedzą na temat swoich przekładów, lub złożą autografy na ich wydaniach. Zapraszamy na Goyki 3.

11:00–12:00: Joanna Bernat, Agata Teperek, Marta Dybula

12:00–13:00: Anna Sawicka-Chrapkowicz, Maciej Studencki, Anna Moroz-Darska

13:00–14:00: Ewa Kochanowska, Magdalena Sacha, Anna Moroz-Darska

14:00–15:00: Małgorzata Kafel, Magdalena Sacha, Hubert Brychczyński

15:00–16:00: Maciej Studencki, Małgorzata Kafel, Hubert Brychczyński

16:00–17:00: Tomasz S. Gałązka, Martyna Tomczak, Aga Zano

17:00–18:00: Tomasz S. Gałązka, Zosia Sucharska, Martyna Tomczak

• Biblioteka Sopocka, Muzeum Sopotu
• Centrum Architektury + Radio Architektura
• Centrala - Mądre Komiksy
• Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
• Goyki 3 Art Inkubator
• Grupa Wydawnicza Relacja
• Księgarnie Świat Książki
• Krytyka Polityczna
• Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku
• Przytulas Przytul Książkę
• Świadomi Wydawcy
• Tajfuny
• Timof Comics
• Tu się czyta – Buka, Format, Tako, Albus, Druganoga
• Wielka Litera
• Wydawnictwo Afera
• Wydawnictwo Agora
• Wydawnictwo Akapit Press
• Wydawnictwo Copernicus Center Press
• Wydawnictwo Czarne
• Wydawnictwo Debit
• Wydawnictwo Drzazgi
• Wydawnictwo Dwie Siostry
• Wydawnictwo Hokus-Pokus
• Wydawnictwo Kameleon
• Wydawnictwo Karakter
• Wydawnictwo Książkowe Klimaty
• Wydawnictwo Literackie
• Wydawnictwo Literatura
• Wydawnictwo Marginesy + Wydawnictwo Kropka
• Wydawnictwo Marpress
• Wydawnictwo Mięta
• Wydawnictwo Pauza
• Wydawnictwo Poznańskie
• Wydawnictwo Sonia Draga
• Wydawnictwo słowo/obraz terytoria
• Wydawnictwo Smak Słowa
• Wydawnictwo SQN
• Wydawnictwo Tashka
• Wydawnictwo W.A.B.
• Wydawnictwo Wytwórnia
• Wydawnictwo Zakamarki
• Wydawnictwo ZNAK
• Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma

Czy zwróciłeś/aś uwagę, że na festiwalach literackich nie ma czasu na czytanie? Specjalnie dla Ciebie #KoalicjaLetnichFestiwaliLiterackich daje uczestnikom poszczególnych festiwali czas wolny. Pomiędzy spotkaniami autorskimi weź własną książkę lub kup nową na Festiwalu, usiądź i zanurz się w lekturze.

Podziel się z innymi uczestnikami festiwalu miejscem, w którym zanurzyłeś się w lekturze dodając zdjęcie na social media #godzinaczytania.

„Tłumacz stoi na krawędzi dwóch oceanów, zapuszcza wzrok to w jedną, to w drugą stronę i stara się budować połączenia. I jeśli coś przenosi z jednej strony na drugą, to chce ocalić jak najwięcej” – mówiła w „Przekroju” Irena Makarewicz. Tłumacze, których zaprosiliśmy do tegorocznej debaty, są nie tylko budowniczymi literackich mostów, ale także przewodnikami po nieznanych morzach literatury węgierskiej, fińskiej i bułgarskiej.

Czy mieliście kiedyś w ręku rozmówki fińskie lub węgierskie? Kilka lat temu, gdy wybierałam się na urlop na Węgry, postanowiłam nauczyć się kilku podstawowych zwrotów. Choć zazwyczaj nie mam z tym problemu, wobec języka węgierskiego poczułam się całkowicie bezradna. Z ciekawości sięgnęłam więc po rozmówki fińskie i tak oto trafiłam na kolejny język niemożliwy, w którym nic z niczym mi się nie kojarzyło. Nie byłam w stanie zapamiętać najprostszych zdań! Moment mojej klęski był także chwilą, w której uświadomiłam sobie, jak wiele zawdzięczamy tłumaczom z tych języków. Bez nich świat literatury węgierskiej i fińskiej pozostawałby dla nas niedostępny.

Tłumacze języków tzw. małych lub pozacentralnych (niektórzy mówią, że niszowych), do których należą fiński, węgierski, a także bułgarski, pełnią często wiele ról na rynku wydawniczym. Poza tym, że są autorami przekładów, biorą na siebie rolę ambasadorów literackich, agentów i emisariuszy, którzy wyszukują wartościowe książki, rekomendują je wydawcom i walczą o ich wydanie. Znów odwołam się do rozmowy z Ireną Makarewicz w „Przekroju”: „W większości przypadków sama wyszukuję tytuły warte przetłumaczenia i dotąd z nimi pielgrzymuję, aż uda mi się przekonać polskiego wydawcę, a ponieważ trwa to niekiedy latami, to również z tego względu interesuje mnie tylko to, co najlepsze. Tłumacz literatury tak zwanego małego języka jest bowiem kimś więcej niż tylko osobą przekładającą teksty. Nam zamówienia nie skapują z nieba, my musimy sami o nie zadbać, a żeby tak się stało, czujemy się w obowiązku, by znać całą literaturę oryginału, obserwować trendy, wyszukiwać książki tam i wydawców tutaj, słowem każdy z nas jednoosobowo robi za wielką agencję literacką”.

O tym, jak wygląda praca tłumaczy języków niemożliwych, co widzą, gdy patrzą z krawędzi swoich oceanów, z czym mierzą się tłumacząc i promując literaturę oraz czy sami czytelnicy mogą ich w tej misji wesprzeć, porozmawiam z wybitnymi tłumaczkami i tłumaczem języków węgierskiego, fińskiego i bułgarskiego. Moimi gośćmi będą: Irena Makarewicz, tłumaczka m.in. prozy Sándora Máraiego i Dezső Kosztolányiego, Hanna Karpińska, tłumaczka dzieł m.in. Złatka Enewa i Georgiego Gospodinowa, oraz Sebastian Musielak, dzięki któremu poznaliśmy język szczupaków, a także prozę Juhaniego Karili i Laury Lindstedt.

Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB oraz tłumaczone na polski język migowy.

Debata będzie streamowana na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie oraz na polski język migowy.

Rozmowa wokół książki Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie (wyd. Czarne) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Rzeczy osobiste (wyd. Czerwone i Czarne) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Stulecie przeszkód (wyd. Agora) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa będzie dotyczyć przede wszystkim jednego rozdziału: o zamachu w Monachium w 1972 roku i historii jednej z ofiar; Jakuba Szpringera, Żyda polskiego pochodzenia. Ze względów politycznych jego śmierć była przemilczana i zapomniana od czasów PRL. Nieco ponad dwa tygodnie po festiwalowym spotkaniu przypada akurat 50. rocznica tamtych wydarzeń.

Rozmowa wokół książki Niech sobie nie myślą, że jesteśmy kolaborantami (wyd. Krytyka Polityczna) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Dubaj. Miasto innych ludzi (wyd. Marginesy) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Literatura dla młodzieży, nazywana skrótem YA (Young Adult), jest skierowana do czytelników od 12 do 18 lat, choć jak pokazały badania czytelnictwa ponad połowa jej odbiorców to dorośli. Większość literatury tego typu trafia do nas z rynku amerykańskiego, gdzie jest bardzo popularna i powstaje w całej gamie gatunków, podobnie jak literatura dla dorosłych. Powierzchowne skojarzenia z YA idą pewnie w kierunku magii, wampirów czy antyutopii po sukcesie takich książek jak serie Zmierzch Stephenie Meyer czy Igrzyska śmierci Suzanne Collins.

Świetnym przykładem różnorodności i jakości artystycznej literatury dla młodzieży są książki irlandzkich autorów, którzy w świecie YA mają już swoją markę. Ostatnie kilkanaście lat to czas znakomitych debiutów. W 2006 roku znany bywalcom Literackiego Sopotu John Boyne wydał swoją pierwszą książkę dla młodzieży Chłopiec w pasiastej piżamie, która stała się międzynarodowym bestsellerem i została zekranizowana w 2008 roku. W Polsce wydało ją Wydawnictwo Replika w tłumaczeniu Pawła Łopatki (2017). W 2010 roku debiutowała Deirdre Sullivan, autorka m.in. Needlework (Children’s Books Ireland Awards 2017 w kategorii fikcji) o nastolatce próbującej radzić sobie z przemocą i zaniedbaniem czy Tangleweed and Brine (Irish Book Awards w kategorii najlepsza książka dla młodzieży w 2017 roku) – zbioru przepisanych na nowo trzynastu klasycznych baśni. Autorkę wydaje do dziś Little Island, jedno z najlepszych wydawnictw zajmujących się literaturą dla dzieci i młodzieży w Irlandii. W Polsce ukazała się tylko jedna książka jej autorstwa – Witamy w Ballyfrann w tłumaczeniu Andrzeja Goździkowskiego (Wydawnictwo Iuvi, 2020), opowieść o siostrzanej miłości i magii w ponurym miasteczku na odludziu.

W 2012 roku debiutowała Sarah Crossan, którą w Polsce znamy już lepiej dzięki Wydawnictwu Dwie Siostry. Jej pierwsza książka Kasieńka – tak jak pozostałe pisana białym wierszem (verse novel) – opowiada o polskiej nastolatce na emigracji w Anglii. Crossan jest jedną z najczęściej nagradzanych irlandzkich autorek – trzykrotnie była nominowana do najważniejszego brytyjskiego wyróżnienia dla literatury dziecięcej i młodzieżowej Carnegie Medal, aby w końcu je otrzymać w 2016 roku za Tippi i ja (One, polskie wydanie: Dwie Siostry, 2019, tłum. Małgorzata Glasenapp) o szesnastoletnich bliźniaczkach syjamskich. Ta książka zdobyła też inne ważne brytyjskie i irlandzkie nagrody: YA Book Prize, CBI Book of the Year Award i Clippa Poetry Award. Sarah Crossan otrzymała w 2018 roku prestiżowy tytuł Irish Children's laureate (Laureate na nÓg) nadawany w Irlandii raz na dwa lata za wybitne osiągnięcia w literaturze dziecięcej.

Innym głośnym debiutem była w 2014 roku dystopijna feministyczna powieść Lepsza niż ja Louise O'Neill (Only Ever Yours, polskie wydanie: Wydawnictwo Feeria, 2019, tłum. Joanna Lipińska) porównywana do Opowieści podręcznej. O’Neill jest znana z podejmowania trudnych tematów w bardzo odważny i poruszający sposób. Jej kolejna książka, za którą otrzymała szereg ważnych wyróżnień z Irish Book Award za najlepszą książkę roku na czele i która stała się międzynarodowym bestsellerem, Sama się prosiła (Asking for It, polskie wydanie: Wydawnictwo Feeria, 2017, tłum. Anna Dobrzańska) opowiada o doświadczeniu gwałtu w małym irlandzkim miasteczku.

Jedną z ciekawszych młodych irlandzkich autorek jest Meg Grehan, która w książkach pisanych białym wierszem opisuje odkrywanie nieheteronormatywnej tożsamości seksualnej – jej powieść The Space Between, którą opublikowała w 2017 roku w wieku 24 lat, zdobyła Éilis Dillon Award dla najlepszego debiutu, a kolejna – The Deepest Breath o jedenastolatce, która zakochuje się w swojej przyjaciółce – otrzymała nagrodę literacką sieci księgarń the Waterstones dla najlepszej książki dla dzieci w 2020 roku. Żadna z jej książek nie została jeszcze przetłumaczona na język polski.

Irlandzka literatura młodzieżowa to też międzynarodowe hity z gatunku fantasy jak seria Kościany przyjemniaczek Dereka Landy’ego, gdzie nastoletnia bohaterka z detektywem szkieletem ratuje świat (Skulduggery Pleasant, polskie wydanie: Wydawnictwo Amber, 2007, tłum. Piotr W. Cholewa) czy seria Rycerze pożyczonego mroku Dave’a Ruddena (Knights of the Borrowed Dark, polskie wydanie: Wydawnictwo Jaguar, 2017, tłum. Dominika Repeczko), gdzie trzynastoletni bohater mierzy się z wyzwaniami dojrzewania, w wolnym czasie walcząc z potworami. W debacie podczas Literackiego Sopotu Irlandię będzie reprezentował Matthew Parkinson Bennett, pisarz i wydawca z wydawnictwa Little Island, absolwent Uniwersytetu w Dublinie i Uniwersytetu w Oxfordzie.

A jak ma się do tej różnorodności tematycznej i gatunkowej literatury anglojęzycznej dla młodzieży polska literatura? Na ile jeszcze trzymamy się bezpiecznych schematów i edukacyjnego obowiązku? Jakie jest doświadczenie polskiego pisarza literatury młodzieżowej? Jak wygląda nasz rynek literatury YA? O tym będzie opowiadał Marcin Szczygielski, autor nagradzanych książek dla młodzieży takich jak Omega (najlepsza polska powieść dla młodzieży 2010 roku w konkursie Polskiej Sekcji IBBY), Czarny młyn (Grand Prix Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren), Arka czasu, czyli wielka ucieczka Rafała od wtedy przez kiedyś do teraz i wstecz (Grand Prix Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren), czy Teatr Niewidzialnych Dzieci (I nagroda Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren, Nagroda Główna w IX Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej), oraz założyciel Instytutu Wydawniczego LATARNIK.

Spotkanie poprowadzi i opowie o literaturze dla młodzieży ze swojej perspektywy Anna Czernow, literaturoznawczyni, badaczka literatury dla dzieci i młodzieży, od 2015 roku prezeska Polskiej Sekcji IBBY – Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych, które co roku przyznaje nagrodę Książka Roku w trzech kategoriach: dla pisarzy za najlepszą książkę dla dzieci i najlepszą książkę dla młodzieży (dwie równorzędne nagrody), dla ilustratorów za książkę obrazkową oraz za ilustracje i koncepcję graficzną (dwie równorzędne nagrody) oraz w dziedzinie upowszechniania czytelnictwa dla osób fizycznych i prawnych, działających wyjątkowo aktywnie na rzecz upowszechniania czytelnictwa i promocji książki dla młodego czytelnika.

Debata będzie streamowana na naszym profilu FB, tłumaczona symultanicznie oraz na polski język migowy.

Debata będzie streamowana na naszym profilu FB, tłumaczona symultanicznie oraz na polski język migowy.

Być może nigdy dotąd Dorian Gray nie był tak adekwatną metaforą dla tego, co widać wokół nas. Dlaczego? Bo jesteśmy pierwszymi w historii „świadomymi” świadkami Wielkiego Estetycznego Rozdźwięku. Świat, z którym zmysłowo stykamy się na co dzień ‒ świat mediów społecznościowych, filmów, reklam, wielkiej polityki ‒ jest nam podawany w wygładzonej, oszlifowanej i przyjemnej dla oka formie. Ale ta jego gładkość jest możliwa przede wszystkim dlatego, że kapitalizm do perfekcji opracował strategię Doriana Graya i trzyma na strychu swój potwornie wykrzywiony, przegniły portret. Z jednej strony na półce supermarketu dostajemy piękne, opakowane w plastik parówki; na strychu cywilizacji zaś, by umożliwić nam tę przyjazną konsumpcję, mieszczą się przemysłowe rzeźnie i plamy plastikowych śmieci na Pacyfiku. Piękne figury influencerek okupione są odessanym tłuszczem, a ich twarze oddzielone od prawdy filtrami wygładzającymi. Poprzez obecność online wszyscy stajemy się portretem Graya ‒ a innym takim portretem są realne strony polityki, która znajduje dla swoich pragmatycznych decyzji moralne racjonalizacje. I wszyscy jak Dorian Gray jesteśmy zakażeni wirusem narcyzmu, a jednocześnie tak jak on panicznie boimy się, że nasza młodość odejdzie i dopadnie nas realność naszej kondycji.

Jak dzisiaj czytać tę książkę i tę metaforę? Jak odkupić swoją duszę od diabła, który zapłacił nam iluzją możliwości wyjścia poza czas? Jak zajrzeć w głąb własnego ukrytego na strychu cienia i zintegrować „image” i prawdę, mapę i terytorium? A także: co jeszcze możemy wyczytać u Wilde’a; jakie aspekty tej opowieści umykają powierzchownej lekturze? Czy kulturowo-symboliczne czytanie nie zubaża literackiej wartości książki? O tym właśnie będziemy rozmawiać z dyskutantami, którzy stawią się na panel młodzi, piękni i czarujący — ale nie aż tak młodzi i nie aż tak piękni, żeby podejrzewać ich o portrety ukryte na strychach ich domów.

Karolina Lewestam

Debata będzie streamowana na naszym profilu FB, tłumaczona symultanicznie oraz na polski język migowy.

Osiemdziesiąt lat temu na drohobyckiej ulicy zastrzelony został przez gestapowca Bruno Schulz, jeden z najwybitniejszych pisarzy XX wieku. Autor Sanatorium pod Klepsydrą i Sklepów cynamonowych zginął, bo był Żydem. Nieznane jest miejsce jego pochówku. Po wojnie wiele lat trwało, zanim Schulz ponownie został odkryty w Polsce, a potem na świecie. W Drohobyczu w Ukrainie pod rządami sowieckimi proza Schulza nie miała prawa funkcjonować w obiegu publicznym. Istniał tylko nieoficjalnie, we fragmentarycznych tłumaczeniach.

W niepodległej Ukrainie Bruno Schulz powrócił do swojego miasta, w którym się urodził w 1892 roku, w którym pracował i tworzył i które jest miejscem nieustannie obecnym w jego prozie. Stało się to dzięki młodemu ukraińskiemu badaczowi i miłośnikowi literatury Igorowi Meniokowi, który odkrył Schulza dla współczesnego Drohobycza. W roku 2004 zorganizował Międzynarodowy Festiwal Brunona Schulza. Po jego nagłej śmierci festiwal trwa dzięki jego żonie Wierze Meniok, pracowniczce naukowej i akademickiej, dyrektorce Polonistycznego Centrum Naukowo-Informacyjnego im. Igora Menioka Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki w Drohobyczu.

Festiwal Brunona Schulza odbywa się co dwa lata. Do Drohobycza przybywają wybitni pisarze, poeci, artyści sztuk wizualnych, muzycy, twórcy teatru i filmu z całego świata, m.in. Polski, Ukrainy, USA, Japonii, Brazylii, Chin, Rosji, Francji, Izraela, Niemiec, Austrii czy Szwecji. Podróż do Drohobycza jest dla miłośników Schulza pielgrzymką do miejsca, gdzie tworzył i gdzie zginął. Dzięki Festiwalowi Schulza dziesięć lat temu powstał nowy kompletny przekład prozy Schulza na język ukraiński. Dokonał go jeden z najwybitniejszych pisarzy ukraińskich Jurij Andruchowycz, który pochodzi z Iwano-Frankiwska w zachodniej Ukrainie. Premiera tego przekładu odbyła się podczas festiwalu.

Przekład Andruchowycza dał prozę Schulza Ukraińcom. Tak też dotarł do Serhija Żadana, wybitnego poety, pisarza i muzyka z Charkowa we wschodniej Ukrainie. Żadan pierwszy raz przyjechał do Drohobycza na festiwal z koncertem. Wtedy odkrył Schulza. Powracał do Drohobycza wielokrotnie. Schulzowi i miastu poświęcił dwa eseje i tomik poezji „Drohobycz” (polski przekład: Jacek Podsiadło, 2018). Napisał z czułością, że książka pokazuje jego „prywatną historię przywiązania do miasta”. Od 24 lutego 2022 Żadan nie opuszcza Charkowa. W ostrzeliwanym mieście, ryzykując życiem, wspiera walkę przeciwko rosyjskiemu najeźdźcy.

Debata będzie streamowana na naszym profilu FB oraz tłumaczona na polski język migowy.

Rozmowa wokół książki Białe noce (wyd. Czarne) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Belfast. 99 ścian pokoju (wyd. Czarne) będzie tłumaczona symultanicznie oraz na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Kości, które nosisz w kieszeni (wyd. Cyranka) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Pamiętam (Grupa Wydawnicza Relacja) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Niejedno (wyd. Drzazgi) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Czy jest sens rozmawiać o przekładzie? Czy warto debatować nad zawiłościami pracy tłumacza? Niektórzy twierdzą, że dobry tłumacz to osoba, której nie ma, a raczej taka, której nie widać. Czy tłumacze powinni wyjść z cienia, pokazać twarz i opowiedzieć o tym, kim są? Z pewnością tak, ponieważ wtedy lepiej zrozumiemy, czym jest literatura, którą czytamy, a także świat, na który spoglądamy.

W ramach Festiwalu Literacki Sopot zapraszamy na dyskusję poświęconą pracy trzech wybitnych tłumaczek: Małgorzaty Semil, Agnieszki Lubomiry Piotrowskiej i Barbary Grzegorzewskiej, a także kulturowej i społecznej funkcji, jaką spełnia przekład dramatu. Chcielibyśmy spojrzeć na przekład sztuk teatralnych jako na część szerszego obiegu kultury, w którym tłumaczone dzieła, ich brzmienie i kształt, nie są jedynie efektem jednostkowych decyzji tłumacza, a dają świadectwo o nastrojach, gustach i świadomości epoki.

Tłumacz dramatu podobnie jak każdego innego literackiego tekstu bywa tropicielem i przekaźnikiem, interpretatorem i adaptatorem, wciela się w rolę ambasadora, pośrednika, a nawet prawodawcy. Wszystkie te funkcje, wykraczające poza zwykłą czynność przepisywania tekstu z jednego języka na inny, wchodzą głęboko w tkankę kultury, zmieniają jej strukturę, dokonując interwencji w świadomość odbiorców i czytelników. W naszej rozmowie chcielibyśmy spojrzeć na pracę tłumacza dramatu i spytać o jej specyfikę. Tłumacz okazuje się często pierwszym i najbardziej zdeterminowanym tropicielem, poszukującym autorów i utworów wartych przedstawienia na rodzimym rynku. Wyczuwając nastroje społeczne, aktualne trendy oraz ważne tematy domagające się szerszego, międzykulturowego spojrzenia, tłumacz ma prawo, a może i obowiązek przedstawiać reżyserom i dyrektorom teatrów sztuki ważne i wybitne. To przede wszystkim tłumacz odczuwa silną potrzebę wychodzenia poza „nasze”, ku „innemu” i pokazywania tak wytyczonej ścieżki własnym czytelnikom i widzom. W ten sposób tłumacze i tłumaczki odgrywają rolę tropicieli śladów.

Ich aktywność nie kończy się z chwilą postawienia ostatniej kropki w przekładanym tekście. Zakończenie pracy translatorskiej wyznacza nowy początek, otwiera inny rozdział, rozpoczyna właściwe życie utworu w kulturze docelowej. Wtedy też tłumacz przedzierzga się w ambasadora, orędownika, propagatora i popularyzatora treści, które pochodzą z odmiennej kultury, a które w nowym obiegu teatralnym i czytelniczym muszą odnaleźć własne miejsce, nawiązać rozmowę i poczuć akceptację widowni. Tłumacz dostarcza w takim przypadku swoistej instrukcji obsługi, wypełniając rolę przewodnika, mostu, a może nawet biura podróży. Organizuje wycieczki w światy do tej pory rodzimemu odbiorcy i widzowi nieznane. Mówi się często, że istnieją dwa rodzaje tłumaczeń: te, które zabierają nas w nieznane, i takie, które pozwalają literaturze odwiedzić czytelnika w domu. Jednak w każdym z tych przypadków w grę wchodzi przemieszczenie, zmiana kulturowego i społecznego otoczenia. Tłumacz w roli ambasadora zapewnia komfort takiej podróży.

Rola tłumacza jako prawodawcy być może należy do najbardziej złożonych i inspirujących.  Autor i autorka przekładu stają się w takim przypadku jednoosobową instytucją zapewniającą gwarancję jakości nie tylko samego tłumaczenia, ale także autora i dzieła. Sięgając po utwór, który wyszedł spod pióra renomowanego tłumacza, reżyserzy otrzymują gwarancję jakości oraz zapewnienie, że obcują z dziełem istotnym, znaczącym, a może kanonicznym.

O tym wszystkim warto porozmawiać w gronie znamienitych tłumaczek zaproszonych do dyskusji w trakcie Festiwalu Literacki Sopot. O tym, a także o strategiach przekładowych stanowiących o specyfice pracy nad tekstem sztuki teatralnej, o cechach idealnej tłumaczki i tłumacza dla teatru, o ulubionych dziełach, gustach i czytelniczych pasjach towarzyszących pracy przekładowej.

Michał Lachman

Debata będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Podłość (wyd. W.A.B.) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Polio w Polsce 1945-1989. Studium z historii niepełnosprawności (wyd. Universitas) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Pokoje to poetyckie opowieści Endy Walsha, które wciągają odbiorców w intymne życie bohaterów. Podczas Literackiego Sopotu zostaną premierowo zaprezentowane trzy z nich: Pokój 303, Kuchnia, Pokój dziewczynki. Widzowie zostaną wprowadzeni do realistycznych pomieszczeń, w których znajdą się wskazówki dotyczące postaci zamkniętych w ich ścianach, usłyszą przejmujące opowieści o samotności.

Przekład: Małgorzata Semil

Scenografia: Ewelina Brudnicka

Reżyseria nagrań: Janusz Kukuła

Realizacja nagrań: Agnieszka Szczepańczyk

Pokój 303: Krzysztof Gosztyła

Kuchnia: Katarzyna Dąbrowska

Pokój dziewczynki: Joanna Pach-Żbikowska

Enda Walsh jest wielokrotnie nagradzanym irlandzkim dramaturgiem i jednym z najwybitniejszych pisarzy swojego pokolenia. Room 303, A Girl's Bedroom, Kitchen, Bathroom, Office 33A, Waiting Room i Changing Room - miało swoją premierę na Galway International Arts Festival w latach 2014-2020.

Autorka przekładu otrzymała stypendium z Funduszu Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAiKS".

Na wydarzenie będą obowiązywały zapisy od 1.08. Linki do zapisów:

Pokoje to poetyckie opowieści Endy Walsha, które wciągają odbiorców w intymne życie bohaterów. Podczas Literackiego Sopotu zostaną premierowo zaprezentowane trzy z nich: Pokój 303, Kuchnia, Pokój dziewczynki. Widzowie zostaną wprowadzeni do realistycznych pomieszczeń, w których znajdą się wskazówki dotyczące postaci zamkniętych w ich ścianach, usłyszą przejmujące opowieści o samotności.

Przekład: Małgorzata Semil

Scenografia: Ewelina Brudnicka

Reżyseria nagrań: Janusz Kukuła

Realizacja nagrań: Agnieszka Szczepańczyk

Pokój 303: Krzysztof Gosztyła

Kuchnia: Katarzyna Dąbrowska

Pokój dziewczynki: Joanna Pach-Żbikowska

Enda Walsh jest wielokrotnie nagradzanym irlandzkim dramaturgiem i jednym z najwybitniejszych pisarzy swojego pokolenia. Room 303, A Girl's Bedroom, Kitchen, Bathroom, Office 33A, Waiting Room i Changing Room - miało swoją premierę na Galway International Arts Festival w latach 2014-2020.

Na wydarzenie będą obowiązywały zapisy od 1.08. Linki do zapisów:

Pokoje to poetyckie opowieści Endy Walsha, które wciągają odbiorców w intymne życie bohaterów. Podczas Literackiego Sopotu zostaną premierowo zaprezentowane trzy z nich: Pokój 303, Kuchnia, Pokój dziewczynki. Widzowie zostaną wprowadzeni do realistycznych pomieszczeń, w których znajdą się wskazówki dotyczące postaci zamkniętych w ich ścianach, usłyszą przejmujące opowieści o samotności.

Przekład: Małgorzata Semil

Scenografia: Ewelina Brudnicka

Reżyseria nagrań: Janusz Kukuła

Realizacja nagrań: Agnieszka Szczepańczyk

Pokój 303: Krzysztof Gosztyła

Kuchnia: Katarzyna Dąbrowska

Pokój dziewczynki: Joanna Pach-Żbikowska

Enda Walsh jest wielokrotnie nagradzanym irlandzkim dramaturgiem i jednym z najwybitniejszych pisarzy swojego pokolenia. Room 303, A Girl's Bedroom, Kitchen, Bathroom, Office 33A, Waiting Room i Changing Room - miało swoją premierę na Galway International Arts Festival w latach 2014-2020.

Autorka przekładu otrzymała stypendium z Funduszu Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAiKS".

Na wydarzenie będą obowiązywały zapisy od 1.08. Linki do zapisów:

Pokoje to poetyckie opowieści Endy Walsha, które wciągają odbiorców w intymne życie bohaterów. Podczas Literackiego Sopotu zostaną premierowo zaprezentowane trzy z nich: Pokój 303, Kuchnia, Pokój dziewczynki. Widzowie zostaną wprowadzeni do realistycznych pomieszczeń, w których znajdą się wskazówki dotyczące postaci zamkniętych w ich ścianach, usłyszą przejmujące opowieści o samotności.

Przekład: Małgorzata Semil

Scenografia: Ewelina Brudnicka

Reżyseria nagrań: Janusz Kukuła

Realizacja nagrań: Agnieszka Szczepańczyk

Pokój 303: Krzysztof Gosztyła

Kuchnia: Katarzyna Dąbrowska

Pokój dziewczynki: Joanna Pach-Żbikowska

Enda Walsh jest wielokrotnie nagradzanym irlandzkim dramaturgiem i jednym z najwybitniejszych pisarzy swojego pokolenia. Room 303, A Girl's Bedroom, Kitchen, Bathroom, Office 33A, Waiting Room i Changing Room - miało swoją premierę na Galway International Arts Festival w latach 2014-2020.

Autorka przekładu otrzymała stypendium z Funduszu Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAiKS".

Na wydarzenie będą obowiązywały zapisy od 1.08. Linki do zapisów:

Rozmowa wokół książki Snowflake (tłum. Radosław Madejski, wyd. MUZA S.A.). Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie oraz na polski język migowy.

Rozmowa wokół książki Nasze małe okrucieństwa (tłum. Mateusz Rulski-Bożek, wyd. Wielka Litera). Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie oraz na polski język migowy.

Rozmowa będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Intymności i inne opowiadania (tłum. Aga Zano, wyd. Pauza). Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie oraz na polski język migowy.

Rozmowa wokół książki Pomniejsi wędrowcy (tłum. Maria Zawadzka-Strączek, wyd. Pauza). Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie oraz na polski język migowy.

Akcja słuchowiska radiowego rozpoczyna się od dość prostej, ale zaskakującej anegdoty. Dwóch młodych angielskich studentów sztuki, przebywających na wakacjach w odległym regionie Kerry pod koniec lat sześćdziesiątych, mija na wiejskiej uliczce starego irlandzkiego farmera. Usłyszawszy, że mówią po angielsku, woła ich i pyta, skąd są. Kiedy odpowiadają, że są z Londynu, oświadcza: „Kiedyś zabiłem Anglika”.

Mężczyzna kontynuuje, wyjaśniając, że wydarzenie to miało miejsce w czasie „Kłopotów”, kiedy Sinn Fein usiłowała nakłonić mieszkańców wioski do zabicia Anglika. Mężczyźni i chłopcy w wieku powyżej 14 lat losują słomki, a zadanie to przypada młodemu człowiekowi, który potem będzie starcem spotkanym w wiosce. Jedynym Anglikiem był tam miejscowy latarnik, który staje się mimowolną ofiarą młodzieńca.

Narrator pojawiający się w dramacie nazywa siebie „Kłusownikiem opowieści”. Początkowo jest on neutralnym odbiorcą anegdoty Jamesa. Jednak w swoim umyśle szybko wychwytuje wszelkie drobne szczegóły, jakie uda mu się wydobyć z oryginalnego wydarzenia, i zaczyna je przekształcać w coś, co na początku jest jego „interpretacją” wypowiedzi Jamesa; w trakcie słuchowiska staje się to jednak upiększaniem, wyolbrzymianiem, literacką grabieżą. Kradzieżą opowieści lub „kłusownictwem”.

Z akustycznego punktu widzenia oznacza to, że oddali się od sesji słuchania jeden na jeden z Jamesem, pozwalając swojemu umysłowi (i naszym uszom) powrócić do wioski, tym razem na jego warunkach

„Kłusownik opowieści” tworzy małe, ulotne scenki, które rozgrywają się w krajobrazie wsi. Czasami jest z nich niezadowolony i odrzuca je jak wstępne szkice. W efekcie pisze swój dramat na naszych „uszach” i czyni nas współwinnymi.

W końcu jednak nawet on zostaje zaskoczony przez lokalnych mieszkańców Kerry, grających w przedstawieniu samych siebie, którzy mają zupełnie inne, „dekonstruktywne” podejście do opowieści Jamesa.

Autor/Reżyser:

David Zane Mairowitz

Obsada:

Stephen Rea (Kłusownik opowieści)

James Rooke (jako on sam)

Tom Macqueen (James jako młody człowiek)

Páidí Mharthain Mac Gearailt (stary farmer)

Richard Smallwood (latarnik)

Róisín Dalby  (córka latarnika)

Cristín de Mordha (barmanka)

Antaine Ó Séaghdha (młody chłopak)

Tomás Ó’Sé (tancerz)

Pádraig Ó’ Sé (akordeon)

Słuchowisko zostanie odtworzone w języku angielskim, zaś spotkanie z Davidem Zane Mairowitzem będzie tłumaczone konsekutywnie na język polski.

Rozmowa wokół książki Pensjonat (wyd. Nisza) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Czystka (wyd. Czarne) będzie tłumaczona na polski język migowy, a nagranie ze spotkania zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Rozmowa wokół książki Requiem dla nikogo (tłum. Hanna Karpińska, wyd. Książkowe Klimaty). Spotkanie będzie tłumaczone konsekutywnie, a nagranie zostanie udostępnione na naszym kanale na YouTube od 29.08.

Z autorką połączymy się online. Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie  oraz na polski język migowy.

Rozmowa wokół książki Dni bez końca (tłum. Jędrzej Polak, wyd. W.A.B.). Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie oraz na polski język migowy.

Rozmowa wokół książki Apeirogon (tłum. Aga Zano, wyd. Poznańskie). Z autorem połączymy się online. Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie  oraz na polski język migowy.

Rozmowa wokół książki W sztucznym świetle (tłum. Zofia Sucharska). Spotkanie będzie streamowane na naszym profilu FB, tłumaczone symultanicznie oraz na polski język migowy.

Pat Murphy/John Davies, Maeve (1982)

Film fabularny, który został zainspirowany feministycznymi debatami na temat uprzedmiotowienia kobiet oraz nierozwiązanymi kwestiami relacji między feminizmem i nacjonalizmem, a także między historią i mitem. Tytułowa Maeve, grana przez Mary Jackson, po długim pobycie w Londynie, powraca do Belfastu osadzonego w czasach konfliktu zwanego „Kłopotami”. Zatrzymuje się w rodzinnym domu, gdzie jej siostra Roisín (Bríd Brennan) nadal mieszka z ich ojcem, Martinem (Mark Mulholland). Spotyka się też ponownie ze swoim dawnym chłopakiem Liamem (John Keegan). Znaczna część filmu to rozmowy Maeve z postaciami, które reprezentują różnorodne i przeciwstawne punkty widzenia na politykę. Przeplatają się one z retrospekcjami z czasów, gdy Maeve mieszkała w Londynie. Wizualnie widz jest zmuszony do śledzenia upływu czasu (wskazówka znajduje się we fryzurze Maeve), a film stara się unikać konwencji kina mainstreamowego.

Spotkanie wokół książki Ziarno granatu. Mitologia według kobiet (wyd. Agora), z udziałem Agnieszki Jelonek, Barbary Sadurskiej, Grażyny Plebanek, Zyty Rudzkiej, Aleksandry Zbroi, Aleksandry Zielińskiej.

Czy bogowie muszą być odbiciem najmroczniejszych instynktów, najgorszych cech i najokrutniejszych zachowań ludzkości?

Czy boginie, nimfy, kobiece bohaterki mitów muszą być zabijanymi, gwałconymi, maltretowanymi, upokarzanymi ofiarami wszechmocnych bogów?

Współczesne polskie pisarki usłyszały i wydobyły z prastarych historii stłumiony kobiecy głos. Spojrzały na mityczne wydarzenia z ich perspektywy. Zobaczyły kobiety, które nie poddają się bez oporu. W tragicznym położeniu skazanych na porażkę, kobiety stać na niezłomność, bunt, furię i wściekłość dające siłę do walki o siebie. O własną godność, przemianę losu, o prawo do zemsty, ale też wolność oraz życie i śmierć na własnych zasadach.

Widziane na nowo, oczami kobiet mityczne wydarzenia, filtrowane przez ich emocje i świadomość, stają się niespodziewanie zrozumiałe i bliskie dla współczesnych kobiet. Uniwersalne i przejmująco aktualne.

Autorki: Katarzyna Boni, Elżbieta Cherezińska, Julia Fiedorczuk, Agnieszka Jelonek, Renata Lis, Weronika Murek, Grażyna Plebanek, Joanna Rudniańska, Barbara Sadurska, Dominika Słowik, Aleksandra Zbroja, Aleksandra Zielińska

Wstęp: Joanna Rudyniańska

Lenny Abrahamson, Adam&Paul (2004)

Adam i Paul to przyjaciele od najmłodszych lat, którzy z biegiem czasu przeistoczyli się w dwóch pechowych, zdesperowanych ćpunów trzymających się razem z przyzwyczajenia i z konieczności. Ta stylizowana, pesymistyczna komedia fizyczna pokazuje jeden dzień z życia chłopaków, który - jak każdy inny - jest w całości poświęcony sępieniu i kradzieży pieniędzy na narkotyki. Tym, co odróżnia ten dzień od innych jest to, że Adamowi i Paulowi, którzy są już prawie na dnie, w końcu zabrakło szczęścia, pieniędzy i przyjaciół.

Sean Breathnach, Foscadh (2021)

Osadzony w dzikich górach Connemary, Foscadh opowiada historię pozbawionego przyjaciół i prostodusznego pustelnika Johna Cunliffe'a, który w dojrzałym wieku lat dwudziestu ośmiu nagle musi stać się mężczyzną. Kiedy jego nadopiekuńczy rodzice umierają, John dziedziczy górską ziemię, która stoi na drodze lukratywnego projektu budowy farmy wiatrowej i po raz pierwszy zmuszony jest nawigować po wzburzonych wodach romansu, zaufania i zemsty. Foscadh to trzymająca w napięciu i wciągająca opowieść o dojrzewaniu rozgrywająca się na północno-zachodnim krańcu Europy.

Festiwal literacki to nie tylko spotkania z pisarzami i pisarkami czy rozmowy o książkach. Festiwal to też zabawa. A jak zabawa to literacki quiz w klubokawiarni 3 Siostry! Może to być świetną okazją do sprawdzenia swojej wiedzy literackiej, ale przede wszystkim pozwoli wczuć się w klimat Literackiego Sopotu! Do udziału w grze zapraszamy drużyny liczące od 2 do 6 osób.

Na wydarzenie będą obowiązywały zapisy od 1 sierpnia - LINKI DO ZAPISÓW:

Rodzinne czytanie fragmentów Podróży Guliwera Jonathana Swifta połączone z warsztatami

Razem z Guliwerem ruszymy w morską podróż, a przy okazji sprawdzimy, do czego się przydaje alfabet Morse’a i co znaczą żeglarskie komendy. Poczytamy na głosy fragmenty opisujące przygody Guliwera wśród Liliputów i opracujemy zasady gościnności rządzące na naszej wyspie. Wydarzenie poprowadzi Marta Jankowska – wyjątkowa nauczycielka, jedna z liderek gdańskiego programu Kreatywna Pedagogika, który zrzesza nauczycieli poszukujących innowacyjnych rozwiązań.

W podróży z Guliwerem

Nie tylko irlandzka, ale i światowa literatura nie byłaby taka sama bez Jonathana Swifta i jego Przygód Guliwera! Postanowiliśmy więc do nich zajrzeć i zobaczyć, co dziś może nas zainspirować w tej barwnej i zaskakującej opowieści z 1784 roku.

Warsztat folkloru irlandzkiego

Z patyczków, kartonu, papieru i tkanin zrobimy razem kilka niesamowitych postaci z ludowych opowieści irlandzkich. Zrobimy podmieńca, skrzata Leprechauna, wróżki i złowrogie postacie Pooka i Banshee. Warsztaty przeznaczone dla dzieci w wieku 4‒12 lat.

Rodzinne czytanie fragmentów Podróży Guliwera Jonathana Swifta połączone z warsztatami

Tym razem zawitamy do krainy wielkoludów, pogramy w teatralne kalambury i porozmawiamy o tym, jak to jest doświadczać świata z perspektywy małego stworzonka. Nie obędzie się też bez poznawania marynarskiej codzienności na pełnym morzu. Wydarzenie poprowadzi Marta Jankowska – wyjątkowa nauczycielka, jedna z liderek gdańskiego programu Kreatywna Pedagogika, który zrzesza nauczycieli poszukujących innowacyjnych rozwiązań.

W podróży z Guliwerem

Nie tylko irlandzka, ale i światowa literatura nie byłaby taka sama bez Jonathana Swifta i jego Przygód Guliwera! Postanowiliśmy więc do nich zajrzeć i zobaczyć, co dziś może nas zainspirować w tej barwnej i zaskakującej opowieści z 1784 roku.

Warsztaty inspirowane książką Serce w butelce Olivera Jeffersa.

Po przeczytaniu tekstu zastanowimy się, dlaczego główna bohaterka umieściła swoje serce w butelce. Czy chciała je ochronić, a jeśli tak, to przed czym? O czym jest ta historia? Uczestnicy warsztatów otrzymają wcześniej przygotowane kartonowe dwustronne serca, podobne do tych z wyklejki książki. Będą mogli umieścić na nich rysunki tego, co jest dla nich najcenniejsze. Tego, co chcieliby w tym sercu zachować na zawsze.

Jeśli w pewnym sopockim zakątku dojrzysz szafę, nie zastanawiaj się, po prostu do niej wejdź. Przeniesie cię ona w nieznane rejony Sopotu, który nabierze niespotykanych wcześniej barw. Ptasie mleczko na prawdę będzie magiczne, na gałęzi usiądzie śpiewający drozd, najlepszym przewodnikiem będzie bóbr i jeśli się dobrze przyjrzysz, to w starożytnym lesie zobaczysz fauna. Niestety świat ten będzie zimny i opanowany przez białą czarownicę. Ale jest rozwiązanie! Jeśli chcesz go odczarować, stopić wieloletnie lody i sprowadzić wiosenne promienie słońca, wystarczy podążać za wskazówkami baśniowych przyjaciół, których spotkasz na swej drodze. Wskażą właściwy kierunek i nauczą niezbędnych zdolności, żeby pokonać złe moce. Uważaj na wiedźmy, wilkołaki, nie daj zamienić się w kamień i do dzieła!

Punkt startowy: Park na Goyki

LS2022_ Regulamin Gry Miejskiej _Uratujmy Narnię.docx

Zapisy od 1 sierpnia, linki poniżej:

START GRY
Godzina 10:10 - drużyna 1
Godzina 10:20 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 10:40 - drużyna 1
Godzina 10:50 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 11:10 - drużyna 1, drużyna 2

  GODZINA 12:30 - PIERWSZE ROZDANIE NAGRÓD

Godzina 11:30 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 11:40 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 11:50 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 12:00 - drużyna 2
Godzina 12:10 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 12:20 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 12:30 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 12:40 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 12:50 - drużyna 1, drużyna 2

  GODZINA 14:30 - DRUGIE ROZDANIE NAGRÓD

Godzina 13:00 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 13:10 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 13:20 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 13:30 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 13:40 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 13:50 - drużyna 1, drużyna 2
Godzina 14:00 - drużyna 1
Godzina 14:10 - drużyna 1
Godzina 14:20 - drużyna 1

  GODZINA 16:30 - TRZECIE ROZDANIE NAGRÓD

Godzina 14:30 - drużyna 1
Godzina 14:40 - drużyna 1
Godzina 15:00 - drużyna 1
Godzina 15:10 - drużyna 1
Godzina 15:20 - drużyna 1
Godzina 15:50 - drużyna 1

  GODZINA 18:00 - CZWARTE ROZDANIE NAGRÓD  

O przekładzie różnorodności, niedopowiedzeń i braku: warsztaty z technik przekładu, twórczej analizy tekstu i tworzenia strategii przekładowych w oparciu o najnowsze przekłady i publikacje w literaturze irlandzkiej. Uczestniczki i uczestnicy będą pracować na fragmentach tekstów, wspólnie szukać rozwiązań i uczyć się tłumaczenia tekstów literackich w oparciu o przykłady, źródła i żywy tekst, ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki literatury, kultury i tożsamości Republiki Irlandii oraz Irlandii Północnej.

Zapisy od 18 lipca pod linkiem: https://app.evenea.pl/event/literacki-warsztatowy-aga-zano/

Wymagana bardzo dobra znajomość języka angielskiego.

Fragmenty powieści Podróże Guliwera Jonathana Swifta przeczyta Wojciech Stachura (Teatr Miniatura).

Po czytaniu odbędą się warsztaty inspirowane przygodami słynnego podróżnika.

Jak to jest być wielkoludem – warsztaty dla dorosłych | prowadzenie: Joanna Trzaska (psycholożka, psychoterapeutka)

Co myślimy o dorosłych – warsztaty dla dzieci | prowadzenie: Marta Jankowska (Kreatywna Pedagogika) | Muzeum Sopotu

Warsztaty dla dorosłych będą poświęcone różnym perspektywom doświadczania świata – z punktu widzenia dorosłego i dziecka, wielkoluda i Liliputa – i temu, jak je łączymy w jednej rodzinie. Jak radzimy sobie z różnicami, ustalaniem granic i tworzeniem zasad. Czy inność nas ciekawi, czy wzbudza lęk? Czy w naszej rodzinie są jakieś zakazane emocje? Marta Jankowska z kolei poodkrywa z dziećmi, co im się podoba, a co nie podoba w dorosłych.

W podróży z Guliwerem

Nie tylko irlandzka, ale i światowa literatura nie byłaby taka sama bez Jonathana Swifta i jego Przygód Guliwera! Postanowiliśmy więc do nich zajrzeć i zobaczyć, co dziś może nas zainspirować w tej barwnej i zaskakującej opowieści z 1784 roku.

Najbardziej znanym i popularnym świętym w Irlandii jest święty Patryk. Słynie przede wszystkim z przepędzenia z tego kraju węży. Według naukowców to zupełnie niemożliwe, ponieważ w tej części świata za życia biskupa Patryka nie było i nie mogło być węży. Nie ma ich również dziś. Ponieważ legendy bardzo sprzyjają wyobraźni, wymyślimy, jak mogłyby takie węże wyglądać. Jakie miały kolory i kształty, a może też jakieś wyjątkowe cechy, które warto uwiecznić w naszych graficznych i plastycznych pomysłach.

Dołącz do twórcy książek Chrisa Haughtona i weź udział w rodzinnym wydarzeniu pełnym opowieści, tańca, rysowania, a nawet kukiełek, w którym wystąpią wszystkie ulubione postacie z książek Trochę się zgubiłam, Cśśś! Mamy plan, O nie, Dudusiu! i nie tylko... (Wydawnictwo Dwie Siostry).

Dla rodzin z dziećmi 3+

Fragmenty powieści Podróże Guliwera Jonathana Swifta przeczyta Wojciech Stachura (Teatr Miniatura).

Po czytaniu odbędą się warsztaty inspirowane przygodami słynnego podróżnika.

Jak to jest być Liliputem – warsztaty dla dorosłych | prowadzenie Joanna Trzaska (psycholożka, psychoterapeutka)

Co myślimy o dzieciństwie – warsztaty dla dzieci | prowadzenie: Marta Jankowska (Kreatywna Pedagogika) | Muzeum Sopotu

Podczas warsztatów dla dorosłych psycholożka Joanna Trzaska przybliży dorosłym perspektywę i doświadczenia dziecka na różnych etapach rozwoju, a pedagożka Marta Jankowska dowie się, co tak naprawdę dzieci myślą o dzieciństwie.

W podróży z Guliwerem

Nie tylko irlandzka, ale i światowa literatura nie byłaby taka sama bez Jonathana Swifta i jego Przygód Guliwera! Postanowiliśmy więc do nich zajrzeć i zobaczyć, co dziś może nas zainspirować w tej barwnej i zaskakującej opowieści z 1784 roku.

Warsztaty inspirowane powieścią Portret Doriana Graya Oscara Wilde’a.

Portret Doriana Graya nie jest powieścią dla młodych odbiorców, dlatego najpierw poznamy, czego opowieść dotyczy i porozmawiamy, czy można robić złe rzeczy, gdyby było pewne, że nie spotka nas za to żadna kara. A może należy zawsze być dobrym zupełnie bezinteresownie?

W głównej części warsztatów zobaczymy ilustrację przedstawiającą portret bohatera utworu. Przypatrując się wizerunkowi pięknego młodzieńca w szykownym stroju, zastanowimy się nad tym, w jaki sposób złe czyny mogły rzeczywiście wpłynąć na wygląd tej twarzy. Jakie zniekształcenia i inne ślady mogłyby odpowiadać czynionym przez Doriana niegodziwościom? Czy na przykład wyłupiaste oko mogłoby być symbolem złego spojrzenia na innych, a pryszcz na języku odpowiadałby za obgadywanie kogoś? Czy bohater mógłby zzielenieć ze złości? Za pomocą plastycznych środków wyrazu uczestnicy warsztatów przedstawią swoją wizję portretu Doriana Graya.

Tęczowy zwierzyniec Chrisa Haughtona

Razem z Księgarnią Ambelucja zapraszamy na spotkanie z Chrisem Haughtonem i jego zwierzęcymi bohaterami. Zamieńmy wspólnie ciemny las w barwny zwierzyniec. Przygotujcie się na wieeelkie rysowanie i masę zwierzęcych historii!

Dla rodzin z dziećmi 3+