Irena
Makarewicz
Urodzona w Warszawie, studiowała w Budapeszcie i w Warszawie, z wykształcenia enolożka i filozofka, z zamiłowania tłumaczka literatury węgierskiej, od wielu lat zafascynowana osobą i twórczością Sándora Máraiego – przełożyła wiele jego opowiadań (Magia, Stara miłość), powieści (Pokój na Itace, Pokrzepiciel, Sąd w Canudos, Trzydzieści srebrników, Rozwód w Budzie, Ta prawdziwa), esejów i felietonów (Kronika Niedzielna), a także dzienników podróży (Śladami bogów, Porwanie Europy); tłumaczyła również utwory Györgya Spiró (Salon Wiosenny, Diavolina) i Dezső Kosztolányiego (Złoty latawiec), wciąż odkrywa dla polskiego czytelnika nieznanych wcześniej węgierskich autorów, takich jak Alberta Wassa (Czarownica z Funtinel), Miklósa Bánffyego (Trylogia siedmiogrodzka, na razie tylko we fragmentach) i Gábora Zoltána (Orgia, także niestety tylko we fragmentach). Wielokrotna stypendystka węgierskich instytucji kultury, nagrodzona także przez Fundację Milána Füsta przy Węgierskiej Akademii Nauk oraz Węgierskim Krzyżem Zasługi za osiągnięcia w krzewieniu literatury i kultury węgierskiej. Członkini Kapituły Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego.
fot. Irena Szewczyk
